RUHUM
kırıldı, günlerim söndü,
Beni
kabir bekliyor.
2.
Gerçek, müstehziler yanımdadır,
Ve
gözüm onların hakaretile geceyi geçiriyor.
3.
Şimdi rehin ver, kendine karşı benim kefilim ol;
Benimle
el tutuşacak kim var?
4.
Çünkü onların yüreğini anlayışa kapadın;
Bundan
dolayı onları yükseltmiyeceksin.
5.
Pay alsın diye dostları ele veren adam,
Kendi
oğullarının da gözleri söner.
6.
Ve beni kavmlara mesel etti;
Ve
onlar yüzüme tükürmedeler.
7.
Ve gözüm kederden karardı
Azamın
hepsi de gölge gibi.
8.
Doğru adamlar buna şaşacaklar,
Ve
dinsize karşı suçsuz adam davranacak.
9.
Ve salih kendi yolunu tutacak,
Elleri
temiz olan da gittikçe kuvvetlenecek.
10.
Fakat siz hepiniz, haydi yine gelin;
Ve
aranızda bir hikmetli adam bulmıyacağım.
11.
Günlerim geçti, niyet ettiğim
Yüreğimin
malı olan şeyler kırıldı.
12.
Geceyi gündüz yerine koyuyorlar:
Işık
karanlığa yakındır, diyorlar.
13.
Eğer ölüler diyarını evimdir diye bekliyorsam,
Eğer
yatağımı karanlığa serdimse;
14.
Eğer çukura: Babamsın sen,
Kurda:
Anam ve kızkardeşimsin, dedimse,
15.
Öyle ise ümidim nerede?
Ve
ümidim, onu kim görecek?
16.
Ölüler diyarının kapılarına inecek,
Toprakta
birlikte rahata erdiğimiz zaman.