ŞİMDİ
ise, yaşça benden küçük olanlar üzerime gülmekteler,
O
adamlar ki, babalarını sürümün köpeklerine ortak etmekten çekinirdim.
2.
Ellerinin kuvveti de, ne işime yarardı?
Onlarda
dinçlik yoktur.
3.
Yoksulluktan ve açlıktan porsumuşlardır;
Çöl
ve ıssızlık karanlığında kurak yeri kemirmekteler.
4.
Çalılık yanında ebegümeci koparıyorlar;
Ve
onların yiyecekleri retem çalısının köküdür.
5.
İnsanlar arasından kovulurlar;
Hırsız
ardından bağırır gibi onlara bağırırlar;
6.
Korkunç vadilerde oturmaktalar,
Yerin
deliklerinde, ve kaya kovuklarında.
7.
Çalılıklar arasında anırırlar;
Kara
çalının altında uzanırlar.
8.
Ahmakların oğullarıdır onlar, hem de adsızların oğulları;
Memleketten
kamçı ile kovulmuşlardır.
9.
Ve şimdi ben onların türküsü oldum,
Ve
onların meseliyim de.
10.
Benden tiksiniyorlar, uzakta duruyorlar,
Yüzüme
tükürmekten de çekinmiyorlar.
11.
Çünkü ipini çözdü, ve beni düşkün etti;
Ve
onlar benim önümde yular sıyırdılar.
12.
Sağımda ayak takımı kalkıyorlar:
Ayaklarımı
itiyorlar,
Ve
bana karşı helâk edici yollarını yapıyorlar.
13.
Yolumu bozuyorlar;
Yardımcısı
olmıyan o adamlar,
Benim
felâketime yardım etmekteler.
14.
Sanki geniş bir gedikten girmekteler;
Yıkılma
gürültüsü içinde üzerime yuvarlanıyorlar.
15.
Dehşetler dönüp üzerime yıkıldı;
Şerefimi
yel gibi kovmaktalar;
Ve
saadetim bulut gibi geçip gitti.
16.
Ve şimdi içimde canım erimektedir.
Düşkünlük
günleri beni ele geçirdiler.
17.
Geceleri içimde kemiklerim deliniyor,
Ve
beni kemiren ağrılar hiç durmuyor.
18.
Allahın şiddeti çokluğundan üzerimde esvabım buruştu,
Gömleğimin
yakası gibi beni sarmakta.
19.
Beni çamura attı,
Ve
toz gibi ve kül gibi oldum.
20.
Sana çağırıyorum, ve bana cevap vermiyorsun;
Ayağa
kalkıyorum, ve gözünü bana dikiyorsun.
21.
Bana karşı insafsız oldun;
Elinin
kuvvetile bana eza etmektesin.
22.
Beni yelin üzerine bindirip kaldırıyorsun;
Ve
beni fırtına içinde eritip bitirmektesin.
23.
Çünkü bilirim, beni ölüme,
Ve
bütün yaşıyanların toplanacağı eve götüreceksin.
24.
Fakat insan düşerken el uzatmaz mı?
Ve
felâketi içinde ondan ötürü yardıma çağırmaz mı?
25.
Ben sıkıntıda olan için ağlamaz mı idim?
Yoksul
için canım kederlenmez mi idi?
26.
Ben iyilik beklerken kötülük geldi;
Ben
ışık umarken karanlık geldi.
27.
Yüreğim kaynıyor, ve rahatı yok;
Düşkünlük
günleri karşıma çıktılar.
28.
Yaslı gezinmekteyim, güneş yok;
Cemaat
içinde kalkıp yardıma çağırmaktayım.
29.
Çakallara kardeş oldum,
Ve
deve kuşlarına arkadaş.
30.
Derim karardı, ve üzerimden düşüyor,
Kemiklerim
de sıcaktan yanmakta.
31.
Ve çengimin sesi yas feryadına,
Kavalımınki
de ağlıyanların sesine döndü.