VE
Eyup cevap verip dedi:
2.
Bugün de şekvam acıdır;
Onun
eli benim iniltimden daha ağır.
3.
Keşke onu nerede bulacağımı bilseydim de,
Onun
tahtına kadar varsaydım!
4.
Davamı onun önüne sıralardım,
Ve
delillerle ağzımı doldururdum.
5.
Bana cevap olarak söyliyeceği sözleri öğrenirdim,
Ve
bana ne diyeceğini anlardım.
6.
Büyük kuvvetinde benimle çekişir mi idi?
Hayır;
ancak o beni dinlerdi.
7.
Doğru adam onunla orada davacı olabilirdi;
Ve
ben hâkimimden ebediyen azat olurdum.
8.
İşte, ileri gidiyorum, ve orada yok;
Arkaya
da gidiyorum, ve onu sezemiyorum.
9.
Solda o işlerken de onu seçemiyorum;
Sağda
gizleniyor, ve onu göremiyorum.
10.
Fakat benim tuttuğum yolu o bilir;
Beni
denediği zaman altın gibi çıkacağım.
11.
Onun adımlarını ayağım sıkı tuttu;
Ben
onun yolunu tuttum, ve sapmadım.
12.
Dudaklarının emrettiğinden ayrılmadım;
Benim
muradımdan ziyade onun ağzının sözlerini sakladım.
13.
Fakat o tek başınadır, ve onu kim döndürebilir?
Ve
canı ne isterse onu yapar.
14.
Çünkü payıma düşen ne ise onu başarır;
Ve
onun nezdinde bunların emsali çok.
15.
Bundan ötürü onun yüzünden yılarım;
Düşündükçe
ondan korkarım.
16.
Ve Allah yüreğimin cesaretini kırdı,
Ve
Kadîr beni yıldırdı;
17.
Çünkü karanlıktan önce kesilip atılmadım,
Ve
yüzümün karşısında koyu karanlığı örtmedi.